Willem Postma, (1956-2021), mijn lieve heit en trotse pake van mijn dochters.
Zoals alle ‘Postma’s” was ook hij ontzettend eigenwijs en had hij graag het laatste woord.
Zoals alle ‘Postma’s” was ook hij ontzettend eigenwijs en had hij graag het laatste woord.
Hij speelde een spelletje om te winnen en werkte harder dan dat goed voor hem was.
Zijn boerderij en het thuis zijn, was zijn alles, hij hoefde niet zo nodig op vakantie, hij was thuis altijd op de mooiste plek.
Hij kon genieten van de tuin, van zijn schapen, de hond en de familie om hem heen, zittend vanuit zijn vaste plek aan de keukentafel begon en eindigde elke dag voor hem.
En dat was goed, hij was een tevreden mens, die in zijn leven de nodige obstakels had, maar altijd sterk bleef en klaar stond voor een ander.
Hij wordt gemist.
Leave a Condolence