Een liefdevol afscheid, precies zoals Heino het wilde!
En dan nadert het einde… “Heino,” zei ik, “misschien is het verstandig om eens te kijken wie, wat, hoe te doen met jouw uitvaart.”
Ik volgde al langer de mooie verhalen van Petra en Esther van Informele Uitvaart. Altijd vol warmte, liefde en betrokkenheid. “Laat die wichter maar komen,” zei Heino.
En zo kwamen Petra en Esther bij ons thuis. Vanaf het eerste moment voelde het goed. Een grapje over en weer, en zonder veel woorden begrepen ze precies hoe wij hierin stonden. Ze voelden haarfijn aan wat nodig was voor Heino’s naderende afscheid. Ze bespraken opties waar wij nog niet over hadden nagedacht: thuis opbaren, een 24-uurs kamer, of zelfs in zijn geliefde schuur, tussen zijn gereedschappen en Volvo’s. Alles was bespreekbaar, niets was te gek.
Heino koos uiteindelijk zelf voor de 24-uurs ruimte – praktischer, vond hij. De schuur was mooi geweest, maar al grotendeels leeg, en hij wilde niemand met gedoe opzadelen. Wat hij ook gekozen had, Petra en Esther hadden het geregeld.
Toen ze weggingen, zei Heino: “Dit komt goed.”
En het kwam goed.
Niet alleen op de dag van de crematie waren de wichter er om alles in goede banen te leiden, maar ook bij de laatste reis van Heino – van huis naar het crematorium – zorgden ze voor een waardig afscheid. En misschien wel het allermooiste: de laatste zorg voor Heino zelf. Door zijn ziekte herkende ik hem bijna niet meer. Maar nadat Petra en Esther hem met zoveel liefde hadden verzorgd, zag ik hem weer: mijn Heino. Zo knap.
Ik kan alleen maar zeggen: Petra en Esther zijn toppers. Ze staan voor je klaar, luisteren, regelen alles tot in de puntjes en – wat voor ons zo waardevol was – ze brengen ook een beetje humor mee. Dat maakte het allemaal nét iets draaglijker.
Dankzij deze wichter had ik de rust die je net even nodig hebt en werd het een informeel, warm maar bovenal liefdevol afscheid.
Wij creëren geen afscheid, maar een blijvende herinnering voor het leven. 
